ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ #2 Ο Φόβος

Ο Φόβος είναι το χρησιμότερο και ταυτόχρονα το πιο άχρηστο συναίσθημα.

Μας προστατεύει από τους κινδύνους αλλά μας κρατάει στάσιμους και άβουλους μπροστά στη ζωή.Η γενεσιουργός δύναμη των περισσότερων πραγμάτων που θα κάνει κάποιος στην ζωή του συνδέονται άμεσα με τον φόβο που σχετίζεται με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.Οι φόβοι περιστρέφονται γύρω από τον κυρίαρχο φόβο του θανάτου.Ο καλύτερος τρόπος να χειραγωγήσεις κάποιον είναι να του επιβάλεις το αίσθημα του φόβου,αυτό κάνουν τα δικτατορικά καθεστώτα μέσα στην ιστορία.Τα καθεστώτα αυτά στερούσαν τις ελευθερίες από τους ανθρώπους και τους έκαναν υποχείρια τους.Ο φόβος που μας προκαλεί κάτι ουσιαστικά μας αφαιρεί και και κάτι από την ελευθερία μας,μικρό ή μεγάλο.Το ζήτημα είναι πόσο διαθέσιμος είναι κάποιος να θυσιάσει μια ελευθερία στον βωμό του φόβου του.

Η ζωή μας έχει εμποτιστεί με φόβους και ανασφάλειες από την πρώτη μέρα της ζωής μας.Σήμερα στην ατελείωτη λίστα των φόβων που μπορεί να έχει κάποιος προστίθεται και άλλος ένας.Ο φόβος της αρρώστιας.Αν κάποιος πριν φοβόταν τα μικρόβια και χαρακτηριζόταν από τους άλλους σαν υποχόνδριος τώρα θα είναι ένας υπεύθυνος πολίτης.Πλέον ο φόβος της αρρώστιας δεν θα αποτελεί την υπερβολή κάποιων αλλά μια γενικευμένη στάση της κοινωνίας απέναντι στους ιούς.Η διαρκής πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ σε συνδυασμό με την υποχρεωτική χρήση της μάσκας σε δημόσιους χώρους και τα αυστηρά μέτρα κοινωνικής απόστασης θα δημιουργήσουν μια νέα γκάμα φόβων που θα καλλιεργηθούν με τον καιρό.Ο φόβος της αρρώστιας ίσως είναι και ο πιο ψυχοφθόρος,εξ ου και το "υγεία πάνω απ' όλα".Η υγεία σαν το πολυτιμότερο αγαθό δεν είναι ούτε μόνιμη,ούτε εξασφαλισμένη και αυτό προκαλεί φόβο στον άνθρωπο ο οποίος δεν μπορεί να κάνει κάτι ιδιαίτερα δραστικό ώστε να προστατευτεί,εκτός του εμβολίου το οποίο προς το παρόν δεν υπάρχει.

Πριν περίπου 50 ημέρες θυσιάσαμε την ελευθερία της μετακίνησής μας στον βωμό της προστασίας μας από τον κορονοϊό.Τώρα, που φαίνεται να ξαναπαίρνουμε πίσω αυτήν μας την ελευθερία τα πράγματα φαίνονται πιο δύσκολα.Πριν από την καραντίνα,όλοι φοβούνταν το lockdown μέχρι που αυτό συνέβη,αυτό θα συμβεί και με την άρση των περιοριστικών μέτρων.Το διάστημα που μείναμε σπίτι δεν θα σβηστεί από την μία μέρα στην άλλη,η ανεμελιά που είχαμε πριν από αυτό θα αργήσει πολύ να μας επισκεφτεί ξανά.Όλοι μας θα πρέπει να συμμορφωθούμε με την νέα πραγματικότητα για την υπεράσπιση του μέγιστου αγαθού της υγείας.Τώρα είναι στιγμή που βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι της επιλογής.Ανεμελιά και πλήρης επαναφορά στην κανονικότητα ή δημιουργία μιας νέας πραγματικότητας με αυτοπροστασία θυσιάζοντας μέρος των ελευθεριών μας;

Όσο ελκυστική και αν ακούγεται η πρώτη επιλογή η καταστάσεις και οι ειδικοί έχουν ήδη πάρει την απόφαση για μας.

Ο λόγος που άνθρωπος κατάφερε να επιβληθεί στο φυσικό του περιβάλλον ήταν το μυαλό του και η προσαρμοστικότητά του.Αυτή τη στιγμή πρέπει να επιστρατεύσουμε όλη την δύναμη μας για να προσαρμοστούμε αφού,προς το παρόν,αρμόδιοι για την σωστή διαχείριση της γνώσης και του μυαλού είναι οι επιστήμονες που αναζητούν το εμβόλιο το οποίο δεν φαίνεται να αργήσει περισσότερο από έναν χρόνο.

Αυτή είναι η στιγμή που όλες οι κοινωνικές ομάδες πρέπει να επιδείξουν διπλάσια και τριπλάσια ωριμότητα από αυτή που έδειξαν την περίοδο της καραντίνας.Κινητήριος δύναμη,όμως,δεν πρέπει να είναι ο φόβος και το άγχος το οποίο σίγουρα υπάρχει,αλλά η διάθεση να συνεχίσουμε τις ζωές μας με γνώμονα την προστασία μας.

Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο για κανέναν,ούτε εύκολο, να περιορίζεται και να συνηθίζει σε νέες καταστάσεις αλλά η συνθήκη το απαιτεί αφού για κάθε αντάλλαγμα υπάρχει και το τίμημα του.

Αντίδοτο στον τοξικό φόβο είναι η προστασία,και λύση στην στασιμότητα είναι η εμπειρία.

Ας μην αφήσουμε τον φόβο να μας κυριεύσει έχουμε ήδη αρκετά θέματα να λύσουμε...